مغز فقط چیزی را فراموش می‌کند که برایش ارزشی ندارد (بخش سوم)
در ادامهٔ موضوع شبکهٔ مغز اجتماعی، و نحوهٔ عملکرد حافظه و توجه، خواهیم دید چطور می‌توانیم با استفاده از دانش نوروساینس، مطالب را جوری یاد بگیریم که برای سالیان دراز، هرگز فراموششان نکنیم. تصور کنید: «ریاضیات و ادبیات و فیزیک و تاریخ را طوری بیاموزیم که نه تنها هرگز از یادمان نرود، بلکه مغزمان چنان از یادگیریشان لذت ببرد که از ما خواهش کند دوباره مطلب جدیدی یاد بگیریم!»
--------------------------------------------------
مغز فقط چیزی را فراموش می‌کند که برایش ارزشی ندارد (بخش دوم)
در ادامهٔ موضوع شیوهٔ یادآوری مغز، در این مطلب دربارهٔ تفاوت‌های شبکهٔ مغز اجتماعی و شبکهٔ مغز توجهی صحبت شده است. همین‌طور در این مطلب می‌بینیم که چگونه شده است که «در بیشتر کشورها تا ۷۰ درصد از مطالب آموخته شده در مدارس، تا سه سال بعد به طور کلی فراموش می‌شوند».
--------------------------------------------------
مغز فقط چیزی را فراموش می‌کند که برایش ارزشی ندارد (بخش نخست)
آیا باید برای همهٔ درس‌ها جزوه بنویسیم تا یاد بگیریم؟ چقدر باید موضوع را در کلاس باید یاد بگیریم و چقدر باید مطالعه کنیم؟ چرا بعضی خاطرات را راحت‌تر از بعضی دیگر به یاد می‌آوریم و چطور می‌توانیم از شیوهٔ یادآوری خاطرات، برای یادگیری درس‌هایمان استفاده کنیم؟
--------------------------------------------------
در ستایش تفاوت (بخش دوم)
در ادمهٔ بخش قبلیِ مطلبِ در ستایش تفاوت، می‌بینیم که چطور مدرسه تمام محتوای آموزشی خود را فقط از طریق یکی از سبک‌های یادگیری ارائه می‌کند و همین مدرسه را به یک جهنم تمام عیار تبدیل می‌کند. همچنین می‌بینیم راه برون‌رفت از این وضعیت ناخوشایند چیست و چطور می‌توانیم به خودمان کمک کنیم و آن‌طوری یاد بگیریم که مغزمان با آن سازگار است.
--------------------------------------------------
در ستایش تفاوت (بخش نخست)
در این مطلب خواهیم دید که انسان‌ها به شکل تاریخ به شیوه‌های متفاوتی یاد می‌گرفته‌اند و این تصور که می‌شود یک نوع محتوا را به افراد مختلف بدهیم و انتظار داشته باشیم همهٔ آن‌ها به یک اندازه به ما جواب پس بدهند، چقدر تصور ابلهانه‌ای است!